Niet zo lang geleden twitterde Robin van Aziatische Ingrediënten enthousiast over het nieuwe Chinese restaurant Sansan. Dat maakte meteen nieuwsgierig, want als Aziatische keuken-goeroe Robin al enthousiast is, dan móet het wel goed zijn! En dus snel daarna gereserveerd, op 3 mei. We gingen samen met een vriend die een aantal weken bij ons had gelogeerd en die de volgende dag zou vertrekken naar Canada. Een afscheidsetentje dus.

Jim de Jong is onlangs gestopt bij De Jonge de Jong op Katendrecht (zie ook artikel "Ik wilde doorgroeien en zij niet"). Daar waren wij al eens geweest en we waren toen behoorlijk onder de indruk van de creaties van de (inderdaad jonge) Jim de Jong. Bij Mevrouw Meijer was ik al een keer geweest (Jeroen nog niet) en ook dat was om over naar huis te schrijven, dus een samenwerkingsverband tussen die twee wekt de interesse.

Zo'n twee jaar geleden brachten wij voor het eerst een bezoekje aan Deliclassics en dat was een zeer aangename verrassing. Deliclassics is een restaurant waar de klassiek Franse keuken af en toe een Surinaams tintje krijgt en dat blijkt een verrassend geslaagde combi. Zo kregen we de vorige keer een appelsambal met Madame Jeanettes bij een verder vrij klassiek gerecht en dat viel zeer in de smaak.

Jeroen en ik werken op nog geen 200 meter afstand van elkaar en lunchen bijna dagelijks samen. Meestal gewoon bammetjes, maar zo af en toe ook buiten de deur. We gaan heel regelmatig naar See You See Me (SYSM), een restaurant met gerechten uit diverse Aziatische landen. SYSM heeft een lunchdeal voor € 9,95 waarbij je kunt kiezen uit een beperkt aantal (warme) lunchgerechten met daarbij een kopje thee of koffie met (zelfgemaakte!) spekkoek. De crispy chicken met cashews en gewokte groenten is een aanrader. De bediening is altijd zeer vriendelijk.

Inmiddels al weer een hele tijd geleden ontvingen we een mailtje van Groupon, met als titel (copy-paste): "Actuele aanbieding: 11,25 Euro ipv 22,50 - Franc Nissen; High Tea tussen de bloemen". Op twee oktober zijn we langs gegaan.

Als wij uit eten gaan, is dat meestal spontaan. Dat is niet verstandig in een stad die steeds meer op New York begint te lijken in die zin dat je bij veel goede restaurants weken van tevoren moet reserveren wil je een plekje bemachtigen. Dit keer besloten we op zaterdagmiddag om halfzes dat we uit eten wilden.

Afgelopen weekend waren wij in Essen voor Equitana, 's werelds grootste paardensportbeurs. Op vrijdag, na een hele dag op de beurs togen wij met vermoeide voetjes en een lading inkopen rijker het centrum van Essen in om wat te eten. Na een half uurtje rondgelopen te hebben kwamen we tot de conclusie dat er vooral veel slechte restaurants te vinden waren.

Vorige week zijn Petra en ik mee uit eten genomen door Rob en Mariëlla, als dank voor verleende diensten op hun bruiloft mochten we mee naar Rosso. Die stond al even op ons verlanglijstje, dus dat kwam mooi uit.